तरही गझल

तुझा दोष नाही !!!

तुझ्यासारखे बघ, मलाही सुखाने जगाया न आले, तुझा दोष नाही !
तुझी होत होता, कधीही सख्या मग कुणाची न झाले, तुझा दोष नाही !!

आसवे.....
.
पापण्यांना भार झाली आसवे,
जाणतीशी....! मौन पाळी आसवे !!

काळ-वेळेची नसे यांना क्षिती,
हुंदका जाळून आली आसवे !

काळजाला काळजीचे साकडे,
काजळा वाहून काळी आसवे !

तुला रोज येतो कधीही शहारा
कसा सांग व्हावा ? नशेचा उतारा

किती ऊन सोसून मी वाट पाहू ?
तुझ्या सावली चा मला दे किनारा

बिछाना च होईल आकाश गंगा
तु ये ना जरा लाजवू शुक्र तारा

मोग-याचा पसारा.....

तुला रोज येतो, कधीही शहारा !
निरखणे तुझे, रोमरोमी थरारा !!

उगाळू किती संयमी चंदनाला,
उरी स्पंदनांचा धुमसतो निखारा !!

जरी गुंगल्या चांदण्या दूर तेथे,

छंद....

खरा कायद्याने मला फास होता !
अबोला क्षणाचा, जणू मास होता !!

उशाला नहाली तुझी सोडचिठ्ठी,
तुझ्या कुंतलांचा जिला वास होता !!

पहाटे पहाटे उन्हे शोध घेती,

वेड तो लावून गेला (गझल)

रात राणी चांद मागे वेड तो लावून गेला
आज सारी रात जागी तो मला भावून गेला

आठवांच्या मैफिलीने सांज होती रंगलेली
भैरवीचे सूर सारे आज तो गावून गेला

जो तो पळून जातो ऐकून ही कहाणी
बाजार हा खुळ्यांचा माझी व्यथा शहाणी

हे वेड पावसाचे डोळे भरून गेले
का अंतरात माझ्या ओलावली तराणी

ओझे तुझ्या कथेचे दारास टांगलेले

काल माझ्या सांत्वनाला कोण तो येवून गेला
एक माझा हुंदका रे.. एक तो देवून गेला !!

हा कुणाचा हात आणी ही कुणाची आसवे रे
हाक मारू मी कशी..आवाज ही घेवून गेला !!