विचाराधीन

मी जी दुनिया पाहिली, ज्या दुनियेत राहिलो त्या 'वस्ती'त मला रौशनी नावाची एक घरवाली मावशी भेटली.. त्या वस्तीला, त्या रौशनीला या काही ओळी समर्पित..

वस्ती पाखरांची झळाललेली होती

ओळखीचे होते सारे तिथे
देखावेच होते न्यारे तिथे!

गाईन गीत आता खुशीने
वाहतील मोकळे वारे तिथे!

लाभेल शांती तिच्या जिवाला
आनंदे वाहीन भारे तिथे!

फेसाळेल मद्य प्याल्यात आता

प्रेम माझे साफ झाले
जे तुझे ते माफ झाले

काळजाच्या भावनांना
मारण्याचे पाप झाले

राहिले ते दूर आता
नाव ज्याचे जाप झाले

सोडिले मी भूत मागे
वेदनेचे साप झाले

प्रेम व्याधी सांगताना

मुलगी असे अपुली माय
दुधावरची आपुट साय

तळमळीने जपे घरास
परसातली व्याकुळ गाय

उमजे तिला दु:ख आधी
अपंगाचा होते पाय

उडे गोंधळ पडे प्रश्न
उकल शोधुन देते राय

जवळ नसते जेव्हा कधी

असा कसा उठला बाजार श्रद्धेचा ज्ञानिया
रेड्याचा हा हाती कासरा, धरला विठू तू

रुजू शासकीय महापुजा दुष्काळ निवारणा
विकासाच्या नावे खिसा, भरला विठू तू

भेगाळली वीट पुंडलिकाची वाहून पापाला

*************************************
*************************************

आता पेच हाच की जगायचे काय करावे
चेहेर्‍यास हरघडी फसायचे काय करावे

बंदोबस्त चोख नव्हता असे वाटुन गेले

कोठे मिळावा प्रकाशात शेजार
कोठे उरावा मनाचाच अंधार

का जात नाही अता सूर्य अस्तांस ?
मोजून केला कुठे आज शृंगार...

राजा निघाला गुन्हे संपवायास...
त्याचे गुन्हे मोजण्या कोण येणार ?

व्हायचे ते जगी चुकले कधी का?
तारकांना कुणी पुसले कधी का?

आज आले जरी अवसान हाती
पार नेण्या तुला पुरले कधी का?

हाय जीवास मी कवटाळलेले
काळ दारी उभा कळला कधी का?

फूल हाताळले असता कवीने