...लुप्त

ज्ञानेश, छान गझल आहे. मला माहीत नाही, पण असे वाटते की जर मतल्यात दोन्ही ठिकाणी 'कसे, कसे' असेल तर सर्वत्र 'कसे'च असायला पाहिजे. तज्ञांनी मत द्यावे अशी विनंती.  माझे म्हणणे योग्य असल्यास आपले काफिया 'सवांचे', 'ठवांचे' असे येतील. त्याच्यासाठी दानवांचे, मानवांचे, शवांचे असे इतर काफिया घ्यावे लागतील. परत सांगतो, माहीत नाही की मी म्हणतोय ते योग्य आहे किंवा नाही.
अता या ठिकाणी किती शांत वाटे
चुका काढणारे घसे लुप्त झाले
कधी वाघ होते, कसा काळ आला
बिचारे बनोनी ससे, लुप्त झाले
 
 
 
 
 

'कसे' शब्द होताच ओळीत दोन्ही
पुढे तंत्र याचे कसे लुप्त झाले?
मतल्यात सूट घ्या. असे करता येईल का पहा... आग्रह नाही.
झरे  आसवांचे  जसे  लुप्त  झाले..
थवे  आठवांचे  तसे  लुप्त  झाले

चूभूद्याघ्या.

समीर,
कवीच्या दृष्टीने असे असावे -
      समुद्रात प्रवास करणारी नौका वादळामुळे किंवा इतर अडथळ्यांमुळे अचानक बुडते, रसातळातला जाते. म्हणजेच, प्रवास पाहणा-याच्या दृष्टीने लुप्त होते. प्रेयसीचे नावही असेच अचानक, कल्पना नसताना लुप्त होते.  मी दैनंदिन जीवनाच्या रहाटगाडग्यात असा काही अडकलो आहे, की कालपरवापर्यंत माझ्या ओठांवर रात्रंदिन असणारे तिचे नाव पाहता पाहता नष्ट झाले, लुप्त झाले. जे नाव शेवटपर्यंत ओठांवर असायला पाहिजे होते, ते राहिले नाही. 
       जीवनाच्या वादळात तिच्या नावाची नौका अडकली आणि नुसती अडकली नाही तर लुप्त झाली. गायब झाली. गडप झाली. ज्या नौकेच्या साह्याने हा भवसागर पार करता आला असता तीच नौका बुडाली.  
       
        ता-यांचे असे होत नाही. त्यांची येण्याची वेळ आणि लुप्त होण्याची वेळ ठरलेली असते. म्हणजेच त्यांचे भवितव्य ठरलेले असते. नौकेचे भवितव्य ठरलेले नसते. सगळे काही अचानक होते. प्रेयसीचे नाव अचानक, ध्यानीमनी नसताना लुप्त होते. ठरवून होत नाही.  

       ज्ञानेश, आपला दृष्टिकोन वाचायला आवडेल.
 

ही किती छान चर्चा चाललेली आहे! मुख्य म्हणजे यात सर्वजण सर्व गोष्टी राईट स्पिरीट मधे घेत आहेत. याचा नक्कीच साईटला, गझलेला व सर्व संबंधितांना फायदा होणारच.
बाय द वे, आत्ताच एक ससा बघितला बर का?

...तुमचे म्हणणे समजले. पण तरी असा पायंडा पडू नये म्हणून काळजी घेतलेली बरी. मी कधीही शेराच्या अर्थ बदलण्याच्या बाजूचा नाही. विचार हा सर्वस्वी गझलकाराचाच असला पाहिजे. मी दिलेला आधीचा प्रतिसाद हा सल्ला नाही. तो तसा मानूही नये. तंत्रामुळे मंत्र बिघडत असेल तर काय करणार? पण, तुम्ही मतल्यात न घेतलेली सूट जर गझलेच्या खाली उद्धृत केली असतीत तर हे तुमच्या लक्षात आले आहे असे सर्वांना कळले असते. मग प्रश्नच नव्हता. अर्थात, या बाबतीतही आग्रह नाही. तरी तुमची स्पष्टता पाहून आनंद वाटला. चूभूद्याघ्या.

क.लो.अ.

असे करू नये.
उरातून गेली अशी हाय माझ्या
तिचे सांजवेळी हसे लुप्त झाले
या शेरात सांजवेळीचा संबंध काय रे? सकाळी का नाही लुप्त झाले हसे? दुपारी जरा जेवण वगैरे आटपून मग तरी हाय जाऊ द्यायचीस उरातून. वामकुक्षीच्या आधी. संध्याकाळीच का?
तिचे शूरसे ते
तिचे ठेवणीचे
असे काहीतरी का नाही म्हणालास?
शेरामधे संबंध नसलेल्या गोष्टी ओवणे म्हणजे मुशरर्फला काश्मीरप्रश्नावरून सोलण्यासाठी भारतात बोलवून इथले स्पेशल बदक खायला घालण्यासारखे आहे की नाही? केले होते असे भा ज प ने.
मी आपला साईटवर्चे वातावरण खेळकर व आनंदी रहावे म्हणून येतो. बर का?

झरे  आसवांचे  कसे  लुप्त  झाले?
थवे  आठवांचे  कसे  लुप्त  झाले?
हा मतला घेऊन नवी गझल लिहा.


जशी  लुप्त  होते  समुद्रात  नौका,
तुझे  नाव  आता  तसे  लुप्त  झाले..
वा...

उरातून  गेली  अशी  'हाय' माझ्या,
तिचे  सांजवेळी   हसे  लुप्त  झाले..!
सांजवेळी चे प्रयोजन कळले नाही.

एकंदर गझल छान.  द्विपदींतील विधानात्मकता कमी करण्यास वाव असल्यास ती कमी करावी.