हझल

लगान एकदा तरी..... (हझल?)

चरेन शासकीय कुरण-रान एकदा तरी
ठरेन या जगात मी महान एकदा तरी

हरूनही रणांगणात लाभते विरत्वश्री
बनेन राजकीय पहिलवान एकदा तरी

पराक्रमी असा मी

माझ्या मनात नाही, कसलाच भेद येतो
पोटात भूक त्याच्या, जेवून मीच घेतो

ना लोभ,मोह,माया, नाहीच लालसाही
उष्टे,जुने-पुराने वाटून दान देतो

उंदराला मांजराची साक्ष आहे
भामट्याचे चोरट्यावर लक्ष आहे

कार्यकर्ते ठेंगणे नेते खुजे पण
कीर्ती त्याची फार मोठा पक्ष आहे

धान्य हा तर दारूसाठी माल कच्चा
तुस कोंडा माणसाचे भक्ष आहे

नेहमीपेक्षा जरा वेगळा प्रयत्न!

बरी मौनात होते मी, छळाया लागली वाणी
कधी याला, कधी त्याला सलाया लागली वाणी

तुझे ते टोमणे, ते बोचणारे बाण शब्दांचे,

म्हणाली बाटली, "तोंडास त्याच्या वास का येतो"?
सकाळी शेण खाल्ल्याचाच तो आभास का होतो?

जरा पोटात ती गेल्यावरी लाडात का येतो?
चणे, दाणे, मसाले खाउनी तो त्रास का देतो?

जे आपले त्यांनीच हो दारात लाजच काढली
ती काय झाली चूक, ह्या नादात रात्रच काढली

माझी कशी ती योग्य मापे आज त्यांनी काढली
जी मारली चप्पल मला, पायात छानच मावली

जे आपले त्यांनीच हो चौघात लाजच काढली
ती कोणती जी चूक ह्या शोधात रात्रच काढली

माझी कशी ती योग्य मापे आज त्यांनी काढली
जी मारली चप्पल मला, पायात छानच मावली

सांगितले मी कुणातरी की शब्दाला आकार हवा
कुण्या कवीने म्हटले मजला 'कुणाकुणाला मार हवा?'

'मीही आहे तयार' म्हटले, 'पण थोडेसे थांबा ना..'
विष काढण्याआधी जरासा नागाचा फुत्कार हवा