साळसूद
पूल बांधतो जरी
वाढतेच का दरी?
भूक ही शिळीच अन
ही शिळीच भाकरी!
राग फार साचला,
काढला तुझ्यावरी
देतसे कधी हरी
काय खाटल्यावरी?
आलबेल या इथे
कत्तली तिथे जरी!
साळसूद ठेव तू
भाव चेहर्यावरी!
प्रश्न हेच जर तुझे -
व्यर्थ जिंदगी खरी!
गझल:
कसले माझे ? कुठले अपुले ? ते परकेच निघाले !
ज्यांनी धीर दिला , ते माझे कोण न जाणे होते ?
पूल बांधतो जरी
वाढतेच का दरी?
भूक ही शिळीच अन
ही शिळीच भाकरी!
राग फार साचला,
काढला तुझ्यावरी
देतसे कधी हरी
काय खाटल्यावरी?
आलबेल या इथे
कत्तली तिथे जरी!
साळसूद ठेव तू
भाव चेहर्यावरी!
प्रश्न हेच जर तुझे -
व्यर्थ जिंदगी खरी!
प्रतिसाद
चित्तरंजन भट
बुध, 18/07/2007 - 23:56
Permalink
क्या बात है
भूक ही शिळीच अन
ही शिळीच भाकरी!
वा, क्या बात है पुलस्ति. फारच मस्त शेर..मतलाही छान आहे. तिसरा शेरही छान. गझल आवडली.
प्रदीप कुलकर्णी
गुरु, 19/07/2007 - 13:02
Permalink
सुंदर...
भूक ही शिळीच अन
ही शिळीच भाकरी! (वा...वा...!)
राग फार साचला,
काढला तुझ्यावरी (फारच छान...!)
हे शेर विशेष आवडले...साधी, सोपी, सहज शैली.
कुमार जावडेकर
शुक्र, 20/07/2007 - 01:08
Permalink
वा!
वा पुलस्ति,
सुंदर गझल... छोटी बहर आणि अवघड वृत्त... तुम्ही सुंदरपणे निभावलंय.
पूल बांधतो जरी
वाढतेच का दरी? .. सुंदर.
शिळी भाकरी, आलबेल (हा शेर अमेरिका / इराक, ब्रिटनमधले हल्ले इ. अनेक पार्श्वभूमींवर आवडला) - सुंदरच.
- कुमार