मी झाडांसम फुलणारा

अव्यक्ताचा आशय मी...
मी मौनातच खुलणारा
छान कल्पना !  ...आपल्या गझललेखनाला माझ्या शुभेच्छा...!

अव्यक्ताचा आशय मी...
मी मौनातच खुलणारा
         सुंदर  शेर  आहे ...

सूर्यास्त आणि अव्यक्त शेर खूपच आवडले!
-- पुलस्ति.

झोपाळ्यावर स्वप्नांच्या
मी अव्याहत झुलणारा
वा!

अव्यक्ताचा आशय मी...
मी मौनातच खुलणारा
वा!वा!

गझल आवडली.
 

गझल आवडली.
पण 'गुलखाब'??

सर्व ओळी सुंदर आहेत.
अव्यक्ताचा आशय मी...
मी मौनातच खुलणारा
हा शेर सर्वाधिक आवडला.

संतोष कुलकर्णी म्हणतात ते फूल बहुधा गुलबक्षीचे असावे, असा अंदाज आहे...हे फूल संध्याकाळी उमलते.(पण ते सुगंधी असते का...? नसते बहुधा !). या फुलाचे रंग राणी, पांढरे, पिवळसर  (कधी कधी मिश्ररंगीही ) असे असतात. आणखीही असतील रंग़, पण माझ्या पाहण्यात नाहीत. दांडी नाजूक आणि काहीशी लांब असते. फुलाचा आकार गोल आणि साधारणपणे जुन्या काळातील कर्णफुलांसारखा (एक दागिना !) असतो. रुपयाच्या नाण्यापेक्षा थोडासा लहान असा त्याचा आकार असतो. हे फूल झुडपावर फुलते. याचे उंच झाड नसते....( श्री. कुलकर्णी  यांना गुलबक्षीच अभिप्रेत असेल, तरच मी वर दिलेले वर्णन लागू पडेल...!  याच फुलाला गुलबास असेही म्हणतात...कदाचित मराठवाड्याकडे गुलबाख म्हणतही असावेत...)