मेंदीच्या पानावर
मेंदीच्या पानावर मन अजून झूलते गं
जाईच्या पाकळया दवं अजून सलते गं
झूळझूळतो अंगणात तोच गार वारा
हुळहुळतो तुळशीचा अजून देह सारा
अजून तुझे हळदीचे अंग अंग पिवळे गं
अजून तुझ्या डोळयातील मोठेपण कवळे गं
सुरेश भटांची मला आवडलेली रचना:
कसले माझे ? कुठले अपुले ? ते परकेच निघाले !
ज्यांनी धीर दिला , ते माझे कोण न जाणे होते ?
मेंदीच्या पानावर मन अजून झूलते गं
जाईच्या पाकळया दवं अजून सलते गं
झूळझूळतो अंगणात तोच गार वारा
हुळहुळतो तुळशीचा अजून देह सारा
अजून तुझे हळदीचे अंग अंग पिवळे गं
अजून तुझ्या डोळयातील मोठेपण कवळे गं