फडफडतो काळजात माझ्या...
फडफडतो काळजात माझ्या या प्रश्नाचा कागद
स्वच्छ कुण्या रबराने होइल आयुष्याचा कागद
अदभुत गोष्टींनी भरलेले आजोबांचे पुस्तक
ताऱ्यांची कविता लिहिलेला अंधाराचा कागद
किती किती होकार घेउनी वेळा आल्या, गेल्या
हाय ! अपूरा पडला माझ्या तळहाताचा कागद
अक्षर अक्षर तिचे तेवते दिवा बनुन वाटेवर
तिच्या जवळ नव्हता कुठलाही ती शिकल्याचा कागद
शहर नवे होते कोणाची ओळख पाळख नव्हती
'नाही' 'नाही'ने भरला माझ्या दिवसाचा कागद
तुला पुरेना सागरशाई माझ्या निंदेसाठी
तुझ्या स्तुतीला मला पुरेना आकाशाचा कागद
अखेर पुसता आली नाही ती चुकलेली नावे
लेखण होती दगडाची, होता दगडाचा कागद
- वैभव देशमुख
गझल:
प्रतिसाद
कैलास
सोम, 04/10/2010 - 12:38
Permalink
क्या बात है वैभव जी....... यू
क्या बात है वैभव जी....... यू मेड माय डे....
झाडून सगळी गझल फाडू झालीय..... कुण्या एका शेराचा उल्लेख करत नाही.
खू छान....
कैलास गांधी
सोम, 04/10/2010 - 12:49
Permalink
फडफडतो काळजात माझ्या या
फडफडतो काळजात माझ्या या प्रश्नाचा कागद
स्वच्छ कुण्या रबराने होइल आयुष्याचा कागद
अदभुत गोष्टींनी भरलेले आजोबांचे पुस्तक
ताऱ्यांची कविता लिहिलेला अंधाराचा कागद
अक्षर अक्षर तिचे तेवते दिवा बनून वाटेवर
तिच्या जवळ नव्हता कुठलाही ती शिकल्याचा कागद
तुला पुरेना सागरशाई माझ्या निंदेसाठी
तुझ्या स्तुतीला मला पुरेना आकाशाचा कागद
छान.... !!!! आवडले...!!!
विद्यानंद हाडके
सोम, 04/10/2010 - 13:56
Permalink
तुला पुरेना सागरशाई माझ्या
तुला पुरेना सागरशाई माझ्या निंदेसाठी
तुझ्या स्तुतीला मला पुरेना आकाशाचा कागद
व्वा!! वैभव व्वा!!! एक नंबर....
काबीले तारिफ...
ज्ञानेश.
सोम, 04/10/2010 - 17:04
Permalink
अप्रतिम !!! फार आवडली ही गझल,
अप्रतिम !!!
फार आवडली ही गझल, वैभवराव.
अदभुत गोष्टींनी भरलेले आजोबांचे पुस्तक
ताऱ्यांची कविता लिहिलेला अंधाराचा कागद
अक्षर अक्षर तिचे तेवते दिवा बनून वाटेवर
तिच्या जवळ नव्हता कुठलाही ती शिकल्याचा कागद
शहर नवे होते कोणाची ओळख पाळख नव्हती
'नाही' 'नाही'ने भरला माझ्या दिवसाचा कागद
आहाहा...
अद्भुत, विलक्षण, अवर्णनीय !
सगळी गझल सुरेख झालीये अगदी.
"तुझ्या स्तुतीला मला पुरेना आकाशाचा कागद" हे याच गझलेबद्दल म्हणावेसे वाटते आहे !
चित्तरंजन भट
सोम, 04/10/2010 - 18:01
Permalink
शहर नवे होते कोणाची ओळख पाळख
शहर नवे होते कोणाची ओळख पाळख नव्हती
'नाही' 'नाही'ने भरला माझ्या दिवसाचा कागद
वाव्वा.
तुला पुरेना सागरशाई माझ्या निंदेसाठी
तुझ्या स्तुतीला मला पुरेना आकाशाचा कागद
वाव्वा. गझल फार चांगली झाली आहे.
मनीषा साधू
सोम, 04/10/2010 - 18:19
Permalink
वा वैभवजी, मस्त! ही तर
वा वैभवजी,
मस्त!
ही तर अप्रतीम कविता आहे !
शाम
सोम, 04/10/2010 - 21:44
Permalink
काय राव आमच्यासाठी शिल्लक
काय राव आमच्यासाठी शिल्लक ठेवा काही...
अवर्णनीय !!!!!!!!!!
ह बा
मंगळ, 05/10/2010 - 17:02
Permalink
तुला पुरेना सागरशाई माझ्या
तुला पुरेना सागरशाई माझ्या निंदेसाठी
तुझ्या स्तुतीला मला पुरेना आकाशाचा कागद
अखेर पुसता आली नाही ती चुकलेली नावे
लेखण होती दगडाची, होता दगडाचा कागद
सुरेख!!!
बेफिकीर
बुध, 06/10/2010 - 08:50
Permalink
सगळ्याच कल्पना व शब्दनिवड
सगळ्याच कल्पना व शब्दनिवड सुंदर! ती शिकल्याचा कागद हा शेर मस्त आहे.
मात्र ही गझल मला पटली नाही.
१. कागद हा शब्द काही ठिकाणी अनावश्यक वाटून गेला. (मतल्यात दोन वेळा येणे व तळहाताचा कागद या शेरात)
२. आजोबांचे अद्भुत पुस्तक हा शेर काही सांगत नाही असे वाटले.
३. दगडाची लेखणी व सागरशाई हे 'संदर्भांचा' अधिक विचार करायला लावणारे शेर वाटले.
क्षमस्व!
-'बेफिकीर'!
वैभव देशमुख
बुध, 06/10/2010 - 10:18
Permalink
प्रतिसादाबद्दल सर्वांचे
प्रतिसादाबद्दल सर्वांचे मनापासून धन्यवाद....
क्रान्ति
बुध, 06/10/2010 - 16:41
Permalink
सुंदर!
सुंदर!
अजय अनंत जोशी
गुरु, 07/10/2010 - 22:41
Permalink
छान कविता!!
छान कविता!!
आनंदयात्री
रवि, 10/10/2010 - 11:29
Permalink
अप्रतिम!!!
अप्रतिम!!!