वारुळे

Posted by अनिल रत्नाकर on Wednesday, 24 February 2010

वारुळे निराशांचीच फोडतो मी
देवळे दिलाशांचीच जोडतो मी

बाटले कसे संस्कार खानदानी
पावले विनाशांचीच खोडतो मी

रोज नाचलो गुर्मीत जीवघेण्या
वाट त्या तमाशांचीच सोडतो मी

धावलो जरा वेगेच मी जगाया
दाट लाट श्वासांचीच जोडतो मी

सोडले मला अर्ध्यात आज ज्यांनी
साथ त्या हताशांचीच तोडतो मी

नेहमीच ते सामील कौरवांना
जात पात फाशांचीच मोडतो मी

खेळ आज नात्यांनीच मांडले हे
गाठ त्याच पाशांचीच सोडतो मी

गझल: 
गझल

प्रतिसाद

प्रताप

गुरु, 25/02/2010 - 16:40

खुप छान. वारुळ, देवळे आवडले.

बेफिकीर

गुरु, 25/02/2010 - 16:58

छान गझल. आवडली. विचारांमधे खूपच वेगळेपण जाणवले.

ऋत्विक फाटक

गुरु, 25/02/2010 - 19:14

गझल खरंच छान झालीये. तुमच्या भावनांना, विचारांना शब्द आणि तंत्राची योग्य जोड मिळाली आहे.
नेहमीच ते सामील कौरवांना
जात पात फाशांचीच मोडतो मी
वा:!

अनिल रत्नाकर

शुक्र, 26/02/2010 - 05:31

प्रतापजी, धन्यवाद.
बेफिकीरजी, आपल्या प्रतिसादातील आपले असे वेगळेपणच भावते.
ऋत्विक्जी, धन्यवाद. अखेर गझलेचे फाटक माझ्यासाठी ऊघडलेत, आभारी आहे.
लोभ असावा.

गंगाधर मुटे

शनि, 27/02/2010 - 05:35

छान गझल. आवडली.

अजय अनंत जोशी

गुरु, 04/03/2010 - 07:21

वा! वा!! गझल आवडली.
सोडले मला अर्ध्यात आज ज्यांनी .... छान ओळ.