अजिंक्य!
मेघावरी उडण्यास उत्तुंग झेप घेतली,
मग नभातरे ममपंख कापविले कोणी?
वाटेवरी धावण्यास सुसज्ज पावले झाली,
मग पायातरे दोरखंड बांधविले कोणी?
प्रेमासी सांगण्यास ह्रदय हाती काढले,
मग रक्तातरे दगड उडविले कोणी?
नजरेसी मिळण्यास कटाक्ष पुन्हा धजले,
मग चक्षुंतरे तेजाब फेकविले कोणी?
तुझ्यांतरी जगण्यास मृत्यूस आज जिंकले,
मग भाग्यातरे यमासी धाडविले कोणी?
-निलेश
गझल:
प्रतिसाद
समीर चव्हाण (not verified)
शुक्र, 27/04/2007 - 13:33
Permalink
सहमत
मी यादगार शी सहमत आहे